Kompresjoterapia – drenaż limfatyczny 

Drenaż limfatyczny (inaczej zwany masażem limfatycznym, masażem uciskowym) to terapia, której głównym zadaniem jest polepszenie krążenia limfy w ciele pacjenta w miejscu tego wymagającym (np. noga, ręka czy brzuch). Jego działanie (przy pomocy specjalnych mankietów) opiera się na mechanicznym przesuwaniu chłonki w stronę węzłów chłonnych. Przyczynia to się do zniwelowania stanów zapalnych, przyspieszenia transportu wody w organizmie, a także do przyspieszenia procesów uodparniających. 

Drenaż limfatyczny jest jedną z form fizjoterapii. Może być przeprowadzony przy pomocy rąk fizjoterapeuty lub urządzeń do tego celu stworzonych – drenaż limfatyczny mechaniczny określany również pneumatycznym masażem sekwencyjnym lub masażem uciskowym. Jest to metoda, która jest niezwykle relaksująca i bezbolesna dla pacjenta. Jej działanie sprowadza się do wywierania ucisku mechanicznego za pomocą mankietu pneumatycznego założonego na skórę i podskórną tkankę łączną. W trakcie wykonywania drenażu kontrolowana jest sekwencja czasowa ucisku oraz jego siła. Masaż okolicy dotkniętej schorzeniem przeprowadzany jest poprzez uciskane powietrzem rękawy (mankiety), do których powietrze transportowane jest z aparatu (kompresora, sterownika) poprzez kanaliki giętkich przewodów. Wypełnianie powietrzem poszczególnych komór specjalnych mankietów we wcześniej ustalonych jednostkach czasu stwarza wolno przesuwający się ucisk. Tworzą się lekkie, miarowe fale uciskowe. Na koniec cyklu powietrze jest automatycznie wypompowywane. Po wykonanym drenażu osoba leczona odczuwa odprężenie, relaks i lekkość.

T- CARE – diatermia krótkofalowa. Zabieg wykorzystywany u sportowców w celach regeneracyjnych, w świeżych oraz przewlekłych urazach. Zabieg ten można łączyć z elementami terapii manualnej u pacjentów bólowych oraz po zabiegach.  

Diatermia krótkofalowa prowadzi do powstania ciepła wewnątrz tkanek. Jest to tzw. ciepło endogenne, którego skutkiem jest rozszerzenie naczyń krwionośnych, wzrost ich przepuszczalności oraz poprawa ukrwienia i odżywienia tkanek. Przenikanie do przegrzanych tkanek leukocytów zwiększa odporność organizmu na infekcje bakteryjne i wirusowe. Ponadto w organizmie dochodzi do przyspieszenia przemiany materii oraz spadku pobudliwości nerwowo-mięśniowej.

Efektem zastosowania diatermii krótkofalowej jest zmniejszenie bólu i napięcia mięśni oraz stymulacja procesów kościotwórczych. Prądy te działają także przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo. Prowadzą do wchłaniania obrzęków i wysięków oraz osłabiania procesów zapalnych. Działanie diatermii krótkofalowej daje podobne efekty jak terapia ultradźwiękowa i laseroterapia niskoenergetyczna.

Właściwości lecznicze diatermii krótkofalowej wykorzystywane są w takich dziedzinach medycyny jak: rehabilitacja, ortopedia, otolaryngologia, dermatologia, medycyna sportowa czy urologia.

Elektrostymulacja mięśniowa – jest jedną z powszechnie stosowanych metod w fizjoterapii. Wykorzystywana jest głównie w celu odzyskania przez mięśnie sprawności po wszelakiego rodzaju kontuzjach czy chorobach.

Podczas zabiegu elektrostymulacji celem jest wymuszenie pracy mięśni. W jaki sposób się to dzieje? 

Urządzenie do EMS wykorzystuje impulsy elektryczne, które stymulują nerwy w leczonym obszarze. Do zabiegu stosuje się płaskie elektrody silikonowo – węglowe. Poprawne ułożenie elektrod tworzy obwód zamknięty przez który przepływa prąd.

Podczas impulsu dochodzi do pobudzenia jednocześnie wszystkich włókien nerwowych. Odmiennie jest w przypadku skurczu naturalnego mięśnia, kiedy nie wszystkie włókna są aktywne. Elektrostymulacja dąży do tego, aby skurcz wywołany przy pomocy aparatu był podobny do naturalnego, czyli skurczu tężcowego. Aby uzyskać oczekiwany efekt terapeutyczny ważne jest zastosowanie odpowiedniej częstotliwości, natężenia oraz przebiegu impulsu.