Wsparcie terapeutyczne osób w spektrum autyzmu

Obejmuje więc wiele płaszczyzn. Ujawnia się zwykle przed 3 rokiem życia. Etiologia nieprawidłowości funkcjonowania OUN nie jest nadal jednoznacznie zdefiniowana. Każda osoba z diagnozą spektrum autyzmu wykazuje indywidualny zakres trudności i dysfunkcji.                                                                                                                  

Jak czytamy ostatnio na plakatach pojawiających się w przestrzeni miejskiej „Autyzm nie jest biało-czarny. Autyzm jest kolorowy. Autyzm wymaga oswojenia”.


Autyzm to indywidualne podejście

Każda osoba zmagająca się ze spektrum autyzmu wymaga indywidualnego podejścia i dostosowania pomocy. Program terapeutyczny powinien uwzględniać charakter, możliwości oraz potrzeby pacjenta  w taki sposób aby wykorzystać maksymalny potencjał danej osoby.                                                                                           

Trudności towarzyszące osobom w spektrum autyzmu często (pamiętajmy o indywidualnym przebiegu objawów) związane są z: rozumieniem i ekspresją językową, porozumiewaniem się w sposób werbalny, kontaktami społecznymi, rozumieniem emocji, odczytywaniem informacji pozawerbalnych, stereotypowym zachowaniem, integracją w zakresie działania zmysłów, postawą ciała.                                                                                                                                                                                                         Terapeutyczne wsparcie osoby ze spektrum autyzmu wymaga więc indywidualnego podejścia i całościowej terapii z wykorzystaniem metod, które działają na siebie uzupełniająco. Najczęściej obejmuje to wspólną pracę lekarzy, psychologów, pedagogów, logopedów, wsparcia socjalnego oraz innych terapeutów w tym fizjoterapeutów i terapeutów integracji sensorycznej.

                Fizjoterapeuta oraz terapeuta integracji sensorycznej mogą wspomóc proces całościowej terapii przez stymulowanie prawidłowych wzorców w rozwoju motoryki dużej i małej oraz integrowanie poszczególnych zmysłów.

U dzieci ze spektrum autyzmu często problemy motoryczne obejmują:

• współruchy
• zaburzenia równoważne
• koordynacyjne 
• trudności w naśladowaniu i rytmizacji ruchu.

Dzieci te zwykle później nabywają umiejętności motoryczne takie jak chód, jazda na rowerze, wiązanie butów. Pośród wspomagań fizjoterapeutycznych pomocne mogą być:

• indywidualna terapia ruchowa
• terapia manualna
• hydroterapia
• masaż
• fizykoterapia

U dzieci z rozpoznanym spektrum zaburzeń autystycznych pojawiają się również problemy sensoryczne związane z przetwarzaniem i odbieraniem bodźców objawiające się w postaci podwrażliwości i/lub nadwrażliwości sensorycznych.

Terapia Integracji sensorycznej (SI) może wspomagać u dzieci organizację bodźców i wrażeń płynących ze środowiska i ich ciała, rozwijać zdolności motoryczne, usprawniać komunikację i funkcje poznawcze.

                Pamiętajmy, że autyzm to nie tylko jeden kolor, ale cała paleta barw- objawów, osobowości, doświadczeń. To osoby, które pokazują nam inną perspektywę doświadczania świata, które poprzez odpowiednie wspomagania mogą szczęśliwie i bez przeszkód funkcjonować w społeczeństwie.

Źródło :

• „Fizjoterapia w pediatrii”, W. Kuliński, K. Zeman, PZWL, Warszawa 2014
• „Ocena sprawności fizycznej u dzieci ze spektrum autyzmu”, Anna Kostiukow, Patrycja Dykie, Roksana Malak, Włodzimierz Samborski, Innowacyjność i tradycja w fizjoterapii, 113-126
• „Metody i zasady fizjoterapii wykorzystywane we wczesnym wspomaganiu rozwoju dzieci ze spektrum autyzmu ze szczególnym uwzględnieniem Integracji Sensorycznej”, Natalia Habik, Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania. Nr III/2017(24), 137-154